Karmienie piersią jest niezwykle istotne zarówno dla mamy jak i dziecka. Przynosi szereg korzyści, które są oczywiste i niepodważalne. Zdarza się jednak, że mama nie chce karmić piersią. Być może cierpi na Zjawisko Awersji Laktacyjnej. Co to jest ZAL, jakie ma objawy, czy mozna go unikąć oraz jak sobie z nim radzić?
Zjawisko Awersji Laktacyjnej
Zjawisko Awersji Laktacyjnej to swoistego rodzaju odczucia, które towarzysza mamie karmiacej tylko i wyłącznie w momencie kiedy dziecko przyssane jest do piersi. ZAL może uaktywniać się i dotyczyć wszystkich karmień, ale też indywidualnych, na przykład karmienia nocnego. Awersja może dotyczyć karmienia jednego dziecka lub wszystkich dzieci karmionych naturalnie. Czas w którym się pojawia ZAL także nie jest oczywisty, może się bowiem pokazać tuż po porodzie lub w każdym innym dowolnym czasie karmienia. Dotyczy tylko i wyłacznie czasu, kiedy dziecko ssie pierś.
Czynniki sprzyjające Zjawisku Awersji Laktacyjnej
Właściwie nie ma jednoznacznej przyczyny pojawienia się awersji do karmienia naturalnego, są jednak okoliczności, które moga wpływac na sprzyjanie wsytacpienia zjawiska, że mama nie chce karmić piersią.
- miesiączka, owolucja lub kojena ciąża mogą spowodować pojawienie się większej wrażliwości organzimu na czynniki zewnetrzne
- skrajne zmęczenie, brak snu, częste karmienia, szczególnie w nocy
- karmienie bliźniąt, karmienie w tandemie, karmienie starszych dzieci po roku, które domagaja się piersi kilka razy dziennie
- emocje matki zaskoczonej przytłaczającą rolą matki, której funkcjonowanie zależne jest od cyklu dnia i nocy dziecka
Matka nie chce karmić piersią – o matczynej awersji do karmienia
Zjawisko awersji do karmienia piersią zbadała Zainab Yate z UK. Kobieta widząc własne zdjęcie podczas karmienia piersią, uzmysłowiła sobie jak bardzo jej promienny usmiech różni się od tego, co tak naprawdę czuje. Zainab w czasie karmienia swojego dziecka, nie była szczęsliwa, choć taki obraz widziała patrząc na fotografię. W rzeczywistości czuła irytację, złość, niechęć do tej czynności, która z założenia powinna sprawiac jej wiele przyjemności.
Zjawisko zainteresowało ją i po kilku wymianach doświadczeń z innymi karmiącymi matkami, zrozumiała, że podobne odczucia w czasie karmienia miało część z nich. Zinab Yate przebadała niemal 700 kobiet z różnych krajów i okazało się, że 70% ankietowanych odczuwa niechęć i narastające zdenerwowanie podczas karmienia piersią, czyli Breastfeeding Aversion and Agitation. Problem awersji to karmienia piersią, jest ciągle poznawany i badany. Kolejne wnioski mają pomóc potencjalnym karmicielkom, przejść przez ten etap jak najłagodniej.
Objawy Zjawiska Awersji Laktacynej, co czuje mama?
- stres i strach na sama myśl o przystawieniu dziecka do piersi
- silna chęć odciągnięcia dziecka od piersi
- nieprzyjemne uczucia w czasie karmienia, złość, irytacja, poczucie przekroczenia własnych granic
- ciarki rzechądzące przez ciało i wzdryganie
- uczucie bycia w pułapce
- poczucie wstydu, winy, bezradność na to co się czuje, jakie reakcje daje ciało
Co robić, gdy matka nie chce karmić piersią?
Jeśli uczucie niechęci do karmienia piersią pojawia sie jedynie w czasie karmnienia dziecka, może to świadczyć o wystąpieniu Zjawiska Awersji Laktacyjnej. Część mam zmagających się z tym problemem, dozna ukojenia na sam fakt odkrycia, że zjawisko to jest naturalne. Mając tę świadomość zaakceptują taki stan. Będą gotowe kontunuować karmienie piersią, szukać wsparcia u innych kobiet, dziecić się doświadczeniem i czeprać z doświadczeń innych mam. Niektóre mamy mimo świaddomości wystaćpienia u nich ZAL, odczyja ugle dopeiro w czasie całkowitego zaprzestania karmienia piersią.
Zjawisko Awersji Laktacyjnej jest to nowość w laktacyjnym świecie. Oczywiście sam problem nie pojawił się nagle, a raczej nawzanie go i komunikowanie o nim. Jest to niezwykle ważne odkrycie, szczególnie dla mam, którym bardzo zależy na karmieniu naturalnym, a jednocznieście nie chcią karmić piersią. Odczuwają bowiem coś na kształt walki wewnetrzenej, która w połączeniu z cała paletą emocji poporodowych, może mieć opłakane skutki i doprowadzić do załamania. Świadomość tego stanu, jego akceptacja oraz wiedza jak sobie z tym radzić bardzo wiele pomaga i wyjaśnia.
